راهنمای خرید دوربین عکاسی

امروز می خواهم توجه شما را به چگونگی خرید دوربین عکاسی دیجیتال جلب می کنم. من قصد ندارم درباره تمام ویژگی های مختلف در یک دوربین عکاسی دیجیتال صحبت کنم یا به شما بگویم که بهترین مدل ها کدام هستند (این ها مسائلی شخصی است و به طور منظم در طول زمان تغییر می کند) اما چند فاکتور و سوال وجود دارند که به هنگام تصمیم گیری در خصوص انتخاب مناسب ترین گزینه برای خود، بهتر است در ذهن داشته باشید. به هنگام جستجو برای یک دوربین دیجیتال، عوامل متعددی وجود دارد که مردم را تشویق می کنم هنگام خرید یک دوربین عکاسی دیجیتال به آنها توجه کنند (برای این کار 9 مرحله وجود دارد که لزوما نیازی نیست به ترتیب اجرا شوند) بنابراین برخی از نکات برای خرید دوربین های دیجیتال را بررسی می کنیم:

چگونه یک دوربین عکاسی دیجیتال بخریم

1- تعیین کنید به چه چیز نیاز دارید؟

اشتباهی که برخی از خریداران دوربین دیجیتال مرتکب می شوند این است که آنها به خرید دوربین هایی که فراتر از آن چیزی است که واقعا نیاز دارند، جذب می شوند. بعضی از سوالاتی که از خودتان پیش از خرید بهتر است بپرسید: • برای چه کاری نیاز به دوربین دارید؟ • چه نوع عکاسی را با آن انجام خواهید داد؟ (پرتره، منظره، کلان، ورزشی) • عموما در چه شرایطی عکسبرداری خواهید کرد؟ (داخل خانه، خارج از منزل، نور کم، نور زیاد) • آیا شما تا حد زیادی در حالت خودکار عکسبرداری خواهید کرد یا می خواهید به یادگیری هنر عکاسی بپردازید؟ • چه اندازه تجربه کار با دوربین دارید؟ • به دنبال چه نوع ویژگی هایی هستید؟ (زوم بلند، تثبیت کننده تصویر، نمایشگر LCD بزرگ و غیره) • اندازه و قابلیت حمل به چه میزان برای شما اهمیت دارد؟ • بودجه شما چه مقدار است؟

قبل از خرید یک دوربین عکاسی این سؤالات را از خود بپرسید و وقتی که چیزی را می بینید، در موقعیت بسیار خوبی برای تصمیم گیری خواهید بود. به احتمال زیاد فروشنده دوربین عکاسی، سوالات مشابهی از شما خواهد پرسید – بنابراین فکر کردن به آنها قبل از تصمیم گیری به شما کمک خواهد کرد با کمک آنها دوربین عکاسی دیجیتالی مناسب را پیدا کنید.

2- مگاپیکسل همه چیز نیست.

یکی از ویژگی های مورد استفاده برای فروش دوربین های دیجیتال این است که دوربین چند مگاپیکسل دارد. وقتی که من برای اولین بار به حرفه عکاسی دیجیتال وارد شدم، چند سال پیش، دوربین مگاپیکسلی بسیار اهمیت داشت، چون اکثر دوربین های عکاسی در انتهای پایین ترین سطح مدرن امروز قرار داشتند و حتی یک افزایش 1 مگاپیکسلی قابل توجه بود.

این روزها که اکثر دوربین های عکاسی جدید حداقل 5 مگاپیکسل دارند، این موضوع خیلی مهم نیست. در واقع این می تواند یک عیب باشد و تصاویری که گرفته می شوند خیلی بزرگ هستند، در نتیجه مقدار زیادی فضا را بر روی کارت های حافظه و رایانه ها اشغال می کنند. یکی از مهمترین سوالاتی که در مورد مگاپیکسل ها مطرح می شود این است که «آیا عکس ها را چاپ خواهید کرد؟» اگر پاسخ مثبت است – در چه اندازه ای این کار را خواهید کرد؟ اگر شما تصاویر را با اندازه نرمال چاپ می کنید، هر دوربینی با بیش از 4 مگاپیکسل مناسب خواهد بود. اگر قصد دارید اندازه عکس های خود را بالا ببرید، ممکن است نیاز باشد پولی اضافه برای چیزی که در بالاترین سطح تکنولوژی که امروزه ارائه می شود، پرداخت کنید.

3- "لوازم جانبی" را به یاد داشته باشید.

به خاطر داشته باشید که به هنگام خرید دوربین عکاسی قیمت های ذکر شده بر روی آن ممکن است هزینه نهایی پرداخت شده توسط شما نباشد، زیرا شما ممکن است علاقه مند باشید لوازم جانبی دیگری را برای دوربین عکاسی خود تهیه کنید از جمله: • قاب دوربین • کارت های حافظه • باتری های اضافی / شارژر • لنزها (اگر شما یک DSLR خریداری می کنید) • فیلترها (و سایر پیوست های لنز) • Tripods / Monopods • فلش های خارجی • بازتابنده ها

بعضی از خرده فروشان چنین لوازم جانبی را به همراه دوربین ها تحویل داده و یا حداقل در هنگام خرید بیش از یک مورد در یک مرحله، به خریدار تخفیف می دهند. به خاطر داشته باشید هرچند آنچه که بر روی دوربین عکاسی به شما ارائه می شود ممکن است شما را راضی نکند. برای مثال معمولا یک کارت حافظه 16 یا 32 مگابایتی بر روی دوربین عکاسی عرضه می شود، اما این روزها احتمالا نیاز شما حداقل 500 مگابایت (و یا شاید 2-1 گیگابایت) باشد.

برای خرید دوربین دست دوم به نمایندگی کانن مراجعه کنید.

انواع نور چالش انگیز در عکاسی

شاید بتوان به جرات گفت عکاسی بازی نورهاست. بدون نور هیچ تصویری وجود ندارد. ما عکاس‌ها همیشه به دنبال یک سوژه جالب برای عکاسی هستیم، اما نوع نوری که با آن سروکار دارید هم باید همیشه در نظر بگیرید. و برخی از انواع نورپردازی چالش برانگیزتر از بقیه انواع نورها هستند. در این مقاله می‌خواهیم ببینیم چطور باید در این نورها کار کرد.

1. نور ظهرگاهی

بدون شک یکی از چالش برانگیزترین انواع نورها است برای عکاسی، نور ظهرگاهی است، زمانی که خورشید در بالاترین موقعیت در آسمان قرار دارد و به طور مستقیم می تابد. نور حاصل، سایه‌های خیلی شدیدی ایجاد می‌کند، به حدی که دوربین‌ تان هم نمی‌تواند آنها را کم کند. اغلب اوقات عکاس ها سعی می‌کنند در این زمان از روز عکس‌برداری نکنند، اما گاهی اوقات اجتناب‌ناپذیر است.

ساده ترین راه برای کار در این نوع نور، استفاده از فیل فلاش (فلاش پرکننده، فلاش اجباری) است - یک نور لحظه‌ای از فلاش‌ گان، یا اگر دوربین‌ تان خودش فلاش بالابر دارد، برای چند لحظه فلاش بزنید. به این ترتیب می‌توانید تا حدی سایه‌ها را پر کنید. همچنین میتوانید از یک رفلکتور (بازتابنده) برای پر کردن سایه‌ها استفاده کنید، اگر چه به اندازه فلاش کارآمد نخواهد بود.

2. آسمان روشن پوشیده از ابر

اگر با این نوع نور به طرز صحیح کار شود می توان تصاویری چشمگیری گرفت، ولی مهارت پیدا کردن در آن کمی مشکل است. مشکل اصلی کنتراست زیاد بین روشنایی آسمان و تیرگی ابرهاست که باعث می‌شود میزان نوردهی یا اکسپوژر کمتر شود. و در نهایت ممکن است تصویر تکه تکه شود چون دوربین نتوانسته به درستی نوردهی کند. ساده ترین راه برای مقابله با این مشکل استفاده از یک فیلتر تراکم خنثی (ND) مدرج است. با قرار دادن نیمه تاریک فیلتر به سمت آسمان، نور کمتری وارد لنز و نیمه دیگر فیلتر می‌شود. و این به این معنی است که می‌توانید به درستی هم زمین را داشته باشید و هم آسمان را در معرض نور قرار دهید. تنظیم دیافراگم در فیلترهای ND متفاوت است (به عنوان مثال 2، 4، 6) و به شما این امکان را می دهد که با توجه به نور محیط بهترین گزینه را انتخاب کنید.

3. نور از پشت

این نوع نور زمانی به وجود می‌آید که سوژه را در مقابل منبع نور قرار دهید. و اگر این وضعیت را به درستی کنترل نکنید، تصویر نهایی ضد نور (سایه ‌نما) یا تیره می‌شود. این موضوع به خاطر این است که دوربین‌ تان که تلاش می کند تا نور روشن در پس زمینه را خنثی کند. برای حل این مشکل دو راه دارید. یکی اینکه دوربین را در حالت centre-weighted و یا spot metering بگذارید تا بتوانید فاصله تا سوژه را به درستی تنظیم کنید. با اینکه از یک فلاش‌گان برای نوردهی به سوژه و تعادل نور با پس زمینه استفاده کنید.

4. نور کم

عکاسی در نور کم هم چالش‌های مخصوص به خودش را دارد به ویژه در هنگام عکسبرداری از مناظر. مشخصا عکسبرداری از مناظر نیاز به عمق میدان زیاد وجود دارد و این هم به معنی عدد دیافراگم کوچک است. راه حل معمول این مشکل این است که از یک اکسپوژر (نوردهی) طولانی استفاده کنید و دوربین را بر روی سه پایه قرار دهید. البته این موضوع زمانی مشکل تر است که اگر بیرون باشید و سه پایه هم نداشته باشید. راه این کار این است که حساسیت ISO را بالاتر ببرید. دوربین های مدرن به شما این امکان را می دهند که ISO خود را بیشتر کنید، به این یعنی می توانید نتایج قابل قبولی تا ISO 3200/6400 بگیرید. نکته مهم این است که بدانید که تا چقدر می توانید ISO دوربین خود را بالا ببرید، چون محدودیت‌های انواع مدل ها با هم متفاوت است.

5. ساعات طلایی

اکثر ما می دانیم که ساعات قبل از طلوع و بعد از غروب خورشید (ساعات طلایی) نور خیلی زیبایی ایجاد می کند. این ساعات به دلیل نتایج خیره کننده ای که می توانند ایجاد می‌کنند، مطلوب‌ ترین زمان برای عکس‌ برداری از چشم‌انداز است. با این حال، حتی این نوع نور هم نیاز به توجه دارد. نوردهی صحیح می تواند کمی مشکل باشد، چون آسمان اغلب به مراتب روشن تر از زمین است و منجر به ضد نور شدن پس زمینه می شود که می تواند تاثیر بسیار چشمگیری داشته باشد. با این حال گاهی اوقات باعث می‌شود تصاویر نهایی کمی غیر طبیعی جلوه کند. در اینجا هم مثل عکس برداری از آسمان های پر از ابر، ساده ترین راه این است که از یک فیلتر ND مدرج استفاده کنید تا تفاوت نور بین آسمان و زمین را خنثی کنید.

برای خرید دوربین دست دوم به نمایندگی کانن مراجعه کنید.

نکاتی مهم برای عکاسان مبتدی

من طی سالها و پس از عکاسی های مداوم به ایده هایی رسیده ام، امیدوارم برای شما هم مفید باشند.

1. از همان ابتدا تمام پس انداز خود را صرف خرید تجهیزات گران قیمت نکنید. 
با تجهزیات ارزان قیمت هم می توان عکس های بسیار زیبا و چشم گیر گرفت. هرچه عکس های بیشتری بگیرید، هنگام تغییر دوربین بهتر می توانید تصمیم بگیرید که چه دوربینی مناسب اهداف شماست.

2. سه پایه فراموش نشود. 
از طرف دیگر اما خرید یک سه پایه ارزان ارزشش را دارد، به خصوص اگر دست های شما هم مثل من می لرزد. وقتی اولین سه پایه ام را خریدم، رضایت خودم از عکس هایم سر به فلک کشید. برای ثبات بیشتر، علاوه بر اینکه دوربین را بر روی سه پایه قرار می دهید، از تایمر خود دوربین نیز استفاده کنید.

3. همیشه دوربین تان را همراه خود داشته باشید.
گاهی اوقات زمانی که اصلا انتظارش را ندارید موقعیتی پیش می آید که می توان در قالب یک عکس فوق العاده ثبتش کرد. اگر تجهیزات نسبتا ساده ای را - فقط یک کیف دوربین کوچک و یک سه پایه - همیشه همراه خود داشته باشید می توانید از این فرصت های غیر منتظره استفاده کنید.

4. فهرستی از عکس هایی که می خواهید بگیرید تهیه کنید.
در موقعیت هایی که نمی توانید دوربین خود را همراهتان داشته باشید، اسم مکان هایی که دوست دارید باز هم به آنجا برگردید و عکس برداری کنید را در یک دفترچه کوچک بنویسید. حتما تمام اطلاعات مهم را با جزئیات یادداشت کنید، مانند روشنایی یا آب و هوا، بنابراین می توانید دقیقا در همان موقع از روز یا همان آب و هوا به آنجا بازگردید. اگر دفترچه هم نداشتید، این اطلاعات را در موبایل تان ثبت کنید.

5. از سوژه هایی که در نگاه اول ممکن است خسته کننده به نظر برسند چشم پوشی نکنید.
ممکن است هیچ چیز جالبی برای عکاسی در اتاق نشیمن و یا حیاط خلوت خود پیدا نکنید، اما سعی کنید در محیط های آشنا با دیدی تازه به دنبال سوژه بگردید. ممکن است یک پرتوی نور دلفریب و یا حتی یک دسته گل وحشی غیر منتظره در حیاط خود پیدا کنید. اغلب یک سوژه ساده می تواند به یک عکس زیبا تبدیل شود.

6. از فرایند یادگیری لذت ببرید.
قشنگ ترین جنبۀ یک سرگرمی مانند عکاسی این است که همه چیزی برای یادگیری وجود دارد. از اطراف خود می توانید الهام بگیرید. وقتی به چشم یک عکاس به اطراف نگاه کنید فرصت هایی را خواهید دید که قبل از این هرگز به آن توجه نمی کردید.

7. از منابع آموزشی رایگان حداکثر استفاده را بکنید.
از وب سایت Flickr و یا وب سایت های مانند Digital Photography School Forum می توانید الهام و راهنمایی بگیرید. همچنین کتابخانه محلی تان هم احتمالا تعداد بی شماری کتاب با موضوع عکاسی داشته باشد. اگر دوست دارید در مورد ادیت و ویرایش بعد از عکاسی نیز یاد بگیرید، نرم افزار های رایگانی مانند GIMP را امتحان کنید.

8. همۀ تنظیمات دوربین تان را بررسی و امتحان کنید.
تنطیمات دوربین دست شما را برای گرفتن انواع عکس ها باز می گذارند. برای سر درآوردن از علامت هایی که روی دوربین وجود دارند دفترچه راهنمای کاربر دوربین را مطالعه کنید. در حین بررسی، سعی کنید با تنظیمات متعدد از سوژه عکس برداری کنید تا متوجه اثرات آن تنظمات شوید.

9. قوانین پایه ای را بیشتر بشناسید.
میزان اطلاعاتی که در مورد عکاسی در اینترنت وجود دارد بی نهایت زیاد است. ابتدا چند مقاله در مورد ترکیب بندی بخوانید. به چیزهایی که عکاسان با تجربه در مورد روش ها و تکنیک ها می گویند دقت کنید. قبل از شکستن قوانین، باید آنها را بشناسید.

10. دائماً و به طور منظم عکس برداری کنید.
سعی کنید هر روز از یک چیزی عکس برداری کنید. اگر نمی توانید حداقل زمان را برای تمرین منظم اختصاص دهید تا چیزهایی که یاد گرفته اید را فراموش نکنید. یک راه عالی برای اینکه در خودتان انگیزه ایجاد کنید انجام تکالیف هفتگی در انجمن DPS است.

11. از امتحان کردن نترسید.
اگر از دوربین دیجیتال استفاده می کنید که لزومی ندارد نگران اشتباهات تان نباشید. همینطور به عکس گرفتن ادامه دهید تا در نهایت چیزی از آب دربیاید که دوست دارید. قطعا در طی فرآیند عکس برداری خیلی چیزها یاد می گیرید.


برای خرید دوربین دست دوم روی کلمه کلیک کنید.

36 جنبه فوق العاده عکاسی دیجیتال

عکاسی دیجیتال ، در موارد زیادی از عکاسی با فیلم پیشی گرفته است از جمله: راحتی ، دوام ، آزادی عمل، انعطاف پذیری ، اندازه ، هزینه ، ابزار و کیفیت چاپ
هدف از نشان دادن این تفاوت ها این است که به طور کامل مزایای عکاسی دیجیتال را متوجه شوید. معمولا هر فناوری جدیدی تا مدت ها درست مانند همان فناوری قبلی به کار گرفته می شود.
بهتر است با بررسی تفاوت های عمده ای که عکاسی دیجیتال با عکاسی با فیلم دارد ، یک نگاه کامل به رویکرد های عکاسی دیجیتال و کارهایی که با آن می توان انجام داد بیاندازیم.
1. هزینه کلی هر شات بسیار کم است، در واقع فقط محدود به فشار دادن شاتر و ادیت کردن آن در مراحل بعدی است.

در نتیجه:
§         می توانید آزادانه انواع زاویه ها، نورپردازی و روش ها را امتحان کنید.
§         می توانید بی نهایت عکس بگیرید، به این ترتیب می توانید تم ها و موضوعات جدید پیدا کنید.
§         می توانید یک شات را به 100 روش مختلف امتحان و بعدا بهترین را انتخاب کنید.

2. ابزارهای لازم برای تصاویر خاص (سوپرسایز، پانوراما، HDR، دیپ فوکوس، تغییر شیب، فیلتر) عمدتا نرم افزاری هستند. و نرم افزارها ارزان تر از سخت افزارند.
3. یک دوربین 24 مگاپیکسلی ، جزئیات  و وضوح یک دوربین 11 در14 ویو را دارد.
4. در عکاسی دیجیتال دیگر لازم نیست نگران گرد و غبار در تاریک خانه، یا هر نوع آلودگی دیگری (به غیر از نرم افزارهای مخرب کامپیوتر) بود.
5. یک فلش کارت 4 گیگ می تواند کار 4 حلقه فیلم را انجام دهد. حالا اگر کارت حافظه 16 گیگ دارید ، تعداد فیلم ها را ضرب در 8 کنید، با این تفاوت که مجبور نیستید بار اضافی دنبال خود بکشید.
6. تغییرات دمایی  ، رطوبت ، اشعه ایکس فرودگاه و نفوذ نور، که همگی به حلقه فیلم آسیب می رسانند، هیچ مشکلی برای فلش کارت های حافظه ایجاد نمی کنند.
7. تصاویر دیجیتال اگر به خوبی نگه داری شوند، به طور نامحدود بدون هیچ گونه تخریبی دوام می آورند.
8. تصاویر دیجیتال را می توان بدون اینکه خودتان جابه جا شوید، برای دیگران بفرستید.
9.همۀ مراحلی که تصویر طی می کند، از RAW گرفته تا jpg  نهایی، را می توان برای تغییرات بعدی نگه داشت، چرا جای زیادی نمی گیرند.
10. ترکیب تصاویر متعدد، تنها به مهارت های نرم افزاری شما بستگی دارد.
11. در این زمانه که سرعت حرف اول را می زند، فاصلۀ ظهور تصویر دیجیتال بعد از زدن شاتر کمتر از یک دقیقه است.
12. فیلم نمی توانید با حساسیت به نور سنسور تصویر برداری CMOS مطابقت داشته باشد. ISO های دوربین های دیجیتال، از سریع ترین فیلم ها هم چندین برابر بالاتر هستند.
13. آزادی عمل فیلم رنگی توسط جدیدترین سنسور پیشرفت کرده است که در حال حاضر به آن دامنه دینامیک گفته می شود.
14. دیگر لازم نیست از قبل تصمیم بگیرید که می خواهید عکس سیاه و سفید بگیرید یا رنگی، سرعت فیلم چقدر باشد، یا رنگ نور چه اثری خواهد داشت.
15. دیگر هرگز مجبور نیستید از قبل تصمیم بگیرید اندازه فیلم یا دوربین چقدر باشد. لنز 35 میلی متری و دروبین های 4/1 2، 4در5، 8 در10 و 11 در14 شما، همه یکجا در دوربین دیجیتال تان قرار دارد. بعضی از دوربین ها امکان جابه جای بین 1: 1، 4: 3، 2: 3 و 16: 9را برای تغییر در منظره یاب می دهند.

16. تصاویر دیجیتالی، صرف نظر از مراحل پردازش، تا زمان چاپ هیچ هزینۀ دیگری ندارند.
17. اگر کارت حافظه تان پر شود، عوض کردن آن بر خلاف عوض کردن فیلم، 5 ثانیه بیشتر طول نمی کشد و به مراقبت های ویژه در برابر نور محیط یا گرد و خاک هوا نیز نیاز ندارد.
18. نورپردازی ها دقیق تر هستند، تا حدودی به این دلیل که دوربین های دیجیتال برای انواع صحنه ها، دیتابیس نوری خوبی دارند، که آنها قبل از قرار گرفتن در معرض نور دقیق محاسبه می کنند.
19. رنگ ها، با وجود کالیبراسیون صحیح، می توانند کاملا دقیق باشند.
20. بارها و بارها می توان از عکس کپی کرد، بدون اینکه کیفیت آن پایین بیاید.
21. نویز تصاویر را می توان به راحتی با نرم افزارهای درست از بین برد.
22. لزومی به استفاده از مواد سمی، تنفس دود و یا ضایعات نیست.
23. با استفاده از RAW، خود شما (نه شیمیدان ها شرکت های فیلم عکس برداری سازی) می توانید تصمیم بگیرید که "امولسیون" چگونه به صحنه واکنش دهد (حتی بعدا هم می توانید نظر خود را تغییر دهید). حتی می توانید ظاهر منحصر به فرد خودتان را درست کنید، درست مثل اینکه "فیلم" مخصوص به خود را طراحی کنید.
24. اگر تصاویر دیجیتالی را مرتب دسته بندی و ذخیره کنید، به راحتی می توانید هر موقع که می خواهید آنها را جستجو کنید.
25. در یک عکس می توانید هر ترکیب رنگی که می خواهید را داشته باشید.
26. نرم افزارها به شما امکان می دهند تصاویر را، بدون جا به جا کردن فایلها، ترکیب کنید. یک تصویر را می توانید در چند مجموعه داشته باشید، بدون اینکه مجبور به حقه سوار کردن باشید.
به این ترتیب می توانید تم ها و موضوعات خود را آسان تر کشف کنید.
27. پردازش دیجیتال خیلی انعطاف پذیرتر است و نسبت به چیزهایی که در تاریک خانه های مرطوب پیدا می شود ، امکانت های بیشتری در اختیار قرار می دهد. می توانید تصویر را به هر شکلی که می خواهید در آورید.
28. می توانید با همان دوربین و لنزی که برای عکس برداری استفاده می کنید، برای گرفتن ویدیو های HD هم استفاده کنید. (اگر چه فیلمسازان حرفه ای به لوازم مخصوص و ضبط صدای جداگانه، مانت دوربین و غیره نیز نیاز دارند)
29. امکانات نمایش تصاویر بسیار زیاد است ، که برای بیشترشان نیاز به پرداخت هیچ هزینه ای نیست و بسیاری از آنها به مراتب آسان تر از ظهور فیلم است.
30. بازخورد فوری ، در قالب تصویر LCD و یا EVF به این معنی است که شما می توانید در مورد موضوع  و سوژه اثرات تنظیمات لنز و دوربین و اثرات انواع مختلف نور اطلاعات کسب کنید.
31. EVF، LCD و منظره یاب با پوشش 100٪ (در دوربین های APS-C)، دقیقا چیزی که از آن عکس برداری می کنید را به شما نشان می دهند. تکنیک های چاپ دیجیتال، اجازه چاپ عکس به صورت پیکسل به پیکسل را می دهند.

در نتیجه:
§         می توانید به صورت دقیق فریم بندی کنید.
§         لبه ها و گوشه های تصویر، تبدیل به ابزار های ترکیبی مهم می شوند.
§         اهمیت نسبت ابعاد بیشتر می شود.
§         لبه دور تصویر یک عامل تاثیر گذار در فریم بندی تصویر می شود.

32. ایرادات فراوانی که توسط لنز ها به وجود می آیند (تحریفات، ابرادات رنگی، سایه روشن ها) را می توان با نرم افزار ها اصلاح کرد. این امر پیامدهای برای تولید کنندگان دوربین، و در نهایت برای عکاسان به دنبال دارد:

§         لنز را می توان به جای تعادل وضوح با تحریفات، ابرادات رنگی، سایه روشن ها، تنها برای وضوح طراحی کرد.
§         دوربین EVF طراحی شده اند تا تصویر منظره یاب اصلاح شده نشان دهند، که یعنی خود لنز می تواند کوچکتر، سبکتر و کاربردی تر باشد.

33. می توانید در صورت تمایل به صورت فوکوس از همه چیز عکس برداری کنید (و بنابراین از لنز های کوچکتر یا کندتر و یا دوربین های کوچک استفاده کنید) با علم بر اینکه بعدا با استفاده از نرم افزار می توانید پس زمینه را محو (blur) طوری که انگار لنز اینکار را انجام داده است.
34. نرم افزارها به طور موثر می توانند اندازه تصویر را افزایش دهند. حتی اگر یک عکس 6 مگاپیکسلی داشته باشید، می توانید آن را به هر اندازه ای که می خواهید در آروید بدون اینکه به تعداد پیکسل های بیافزایید (اما مسلما وضوح تصویر کم می شود).
35. حق انتخاب دارید که کار پردازش تصویر را داخل دوربین یا بعدا انجام دهید.
36. تبدیل عکس دیجیتال به مونوکروم به مراتب انعطاف پذیر تر از ترکیب انواع فیلتر و یا ظهور عکس در تاریک خانه های مرطوب است.



تهیه شده توسط: رکوردکانن

خرید دوربین عکاسی
خرید دوربین دست دوم

داستان اختراع دوربین

آیا شما هم از آن دسته افرادی هستید که دوست دارید از شما عکس گرفته شود؟ و یا شاید یکی از کسانی هستید که دوست دارید هر لحظه را ثبت کنید تا آن را برای همیشه داشته باشید؟ صرف نظر از اینکه متعلق به کدام دسته هستید، آن چیزی که همه ما قدرش را می دانیم، وسیله ای است که به ما کمک می کند زمان را در قالب تصاویر متوقف کنیم! بله دوربین. دوربین بدون شک یکی از ارزشمند ترین اموال خیلی ازانسان ها و قطعا یکی از محبوب ترین اختراعات است. پروفایل های فیس بوک و دیگر شبکه های اجتماعی ما بدون عکس هایی از خود ، خانواده و دوستان مان ، انگار که یک چیزی کم دارد. شبکه های اجتماعی ، بدون عکس ، ناقص و عاری از زندگی به نظر می رسند. دوربین ها به ما این توانایی را می دهند که در دنیای اینترنت نام ها را با چهره ها همراه کنیم.
شروع زندگی دوربین های امروزی با دوربین های تاریک خانه ای بوده است ، دستگاهی که با استفاده از لنز یا سوراخ سوزنی ، تصاویر را به صورت وارونه بر روی سطوح قابل مشاهده نشان می داد و توسط یونانیان باستان و چینی ها استفاده می شد. در سال 1544، یک ریاضیدان به نام راینرز جما فریسیوس (Reiners Gemma Frisius) ، از این دوربین برای مشاهده خورشید گرفتگی استفاده کرد، سپس چهارده سال بعد یعنی در سال 1558، جیووانی باتیستا دلا پورتا (Giovanni Batista della Porta) این دوربین را به عنوان یک کمک وسیله برای طراحی معرفی کرد.
شاید تعجب کنید اگر بدانید زمانی هیچ روشی برای حفظ تصاویر تولید شده توسط این دوربین وجود نداشت. تنها کاری که می شد برای حفظ این تصاویر انجام داد این بود که آنها با دست ترسیم کرد. طرح تحول دوربین هایی که به اندازه یک اتاق بود، به دوربین های قابل حمل در سال 1685 توسط یوهان ذان (Johann Zahn) ارائه شد.
اولین دوربین توسط الکساندر ولکات (Alexander Wolcott) اختراع شد. طرح دوربین او در 8 می 1840 به ثبت رسید. با اختراع الکساندر ولکات این امکان میسر شد که تصاویری را به ثبت رساند که در طول زمان از بین نمی رفت.
با این حال، اولین عکس ها با اختراع الکساندر ولکات گرفته نشده اند. این جوزف نیسفور نیپس (oseph Nicéphore Niépce) بود که از یک جعبه چوبی کشویی برای عکس گرفتن استفاده کرد.
نیسفور نیپس یک دوربین کوچک را درست کرد که در آن از کاغذ کلرید نقره اندود استفاده شده که در معرض نور تیره می شد و از این رو این روش دائمی برای حفظ عکس نبود. برای بهبود بیشتر مکانیزم ، او از دوربین جعبه چوبی که توسط چارلز و وینسنت شوالیه (Charles and Vincent Chevalier) در سال 1826 درست شده بود استفاده کرد.
و این کار از اشتیاق نیسفور برای ارائه یک دستگاه بهتر به دنیای عکاسی کم نکرد. ده سال بعد در سال 1836 همراه با لوئی داگر (Louis Daguerre)، مکانیزم عکاسی عملی که به عنوان داگرئوتایپ شناخته شده است را ایجاد کرد. لوئی یک صفحه مسی را نقره اندود کرد و سپس آن را در معرض بخار ید قرار دارد تا حساسیت آن به نور بیشتر شود. به این ترتیب تصویر با استفاده از محلول نمک و بخار جیوه شکل می گرفت. هنری فاکس تالبوت (Henry Fox Talbot)، نامی دیگر در تاریخ دوربین، در سال 1840 در تلاش برای بهبود این فرآیند، کالوتایپ را ارائه کرد.

در سال 1855، دزیره وان مونکهون (Désiré van Monckhoven) صفحات خشک کلودین (آمیزه ی پیروکسیلین، الکل و اتر) را در دسترس قرار داد. به محض ابداع صفحات خشک ژلاتینی، ریچارد مادوکس (Richard Leach Maddox) کیفیت و سرعت صفحات مرطوب را وارد رقابت کرد. این رقابت سالم در درست کردن دستگاه های بهتر، باعث شد دوربین های خیلی کوچکی که در دست جا می شدند پا به عرصه حیات بگذارند. در آن برهه از زمان طرح هایی روی کار آمد که انتخاب ها را گسترش داد. همچنین زمان نوردهی کمتر، امکان گرفتن عکس های طبیعی را فراهم ساخت.
ابداع تحولی فیلمهای عکاسی ، بهبود قابل توجه ای در عکاسی به وجود آورد. جورج ایستمن (George Eastman) در سال 1885، فیلم های کاغذی را معرفی کرد و خیلی زود در سال 1889 به سلولوید (celluloid) روی آورد. کداک، همانطور که احتمالا خیلی ها به یاد دارند، ره آورد این نجیب زاده بود. دوربین در سال 1888 به بازار آمد. این دوربین فلاش نداشت و با فوکوس و سرعت شاتر ثابت، اما قیمتی پایین، مناسب مصرف کنندگان قشر متوسط بود. با این دوربین، با نوار فیلمی که از قبل داخل آن قرار داده می شد و امکان تعویض آن هم وجود داشت، می شد 100 عکس گرفت.
در سال 1990، ایستمن با معرفی یک دوربین  عکاسی جعبه ای ارزان و ساده به نام براونی (Brownie)، عکاسی را وارد مرحله جدید کرد. این دوربین به اندازه ای محبوب بود که تا سال 1960 بازار را به تصرف خود درآورده بود. با وجود گزینه های کم هزینه ترعکاسی که ایستمن ارائه کرد، کیفیت چاپ دوربین های صفحه ای بهتر بود و از این رو حتی در قرن 20 هم همچنان محبوب بودند. اسکار بارناک (Oskar Barnack) در سال 1913، فیلم سینمایی 35 میلی متر را برای عکاسی امتحان کرد تا کیفیت عکاسی را توسعه دهد. این طرح، و توسط لایتز (Leitz) به بازار عرضه شد، که آن را و در سال 1925 تولید کرد و لایکا (Leica) نامید.
کداک یک بار دیگر با رتینا وان (Retina I) با معرفی کارتریج 135، پا به بازار گذاشت. حتی با وجود اینکه این دوربین نسبتا ارزان بود، باز هم دوربین های فیلم رول انتخاب محبوب تری در میان مردم بود. در کمال تعجب مردم در سال های 1936 و 1939 به به ترتیب به آرگوس A (Argus A) و سپس آرگوس C3 (Argus C3) روی آوردند. همچنین در سال 1936، ژاپنی ها نیز شروع به تصرف بازار با معرفی کانن 35 میلی متری(Canon 35 m) کردند.
در سال 1952 اولین دوربین SLR ژاپنی با فیلم 35 میلی متری، با نام  آساهی فلکس (Asahiflex) محصول شرکت آساهی اپتیکال (Asahi Optical) معرفی شد. سپس بازار به قبضه شرکت های دوربین ژاپنی دیگر درآمد، مثل نیکون، یاشیکا، کنون. با ورود نیکون F به بازار، این شرکت موقعیت خود به عنوان ارائه کننده تجهیزات با کیفیت حرفه ای محکم کرد.
در میان این توسعه هایی که در دنیای دوربین ها شکل می گرفت، مردم شاهد نوع جدیدی از دوربین بودند که وارد بازار شد، مدل پلاروید 95 در سال 1948. که به عنوان دوربین تصویر فوری شناخته شده بود. این دوربین جالب و عجیب که توسط ادوین لند (Edwin Land) اختراع شده بود با استفاده از فرایند های شیمیایی در عرض 60 ثانیه، از نگاتیو، یک تصویر چاپی ظاهر می کرد.
جهان دوربین ها قدم به قدم به سوی بهبود تجربه عکاسی پیش می رفت. در سال 1960، Mec 16 SB آلمانی ، فن آوری دیگری را با قرار دادن نور سنج پشت لنز برای اندازه گیری بهتر نشان داد. دوربین های دیجیتال هم معرفی شدند که عکس ها را به جای فیلم ، بر روی کارت های حافظه حفظ می کرد.
و در اواخر 1980، نیاز به معرفی تجاری دوربین های دیجیتال موفق به وجود آمد و دوربین هایی مانند فوجی DS-1P، فوجی DS-X، دی کم (Dycam)، کداک DCS-100 وارد بازار شدند. با گذشت سالها، فرمت های مختلف مانند JPEG، MPEG محبوب شدند. ضبط ویدئو نیز تبدیل به جزئی از الزامات دوربین درآمد تا با تقاضای رو به رشد مطابقت کند. و اکنون این دوربین ها را همراه با سیستم GPS داخلی و گزینه برچسب گذاری جغرافیایی فوری در موبایل های خود نیز داریم.

خرید دوربین عکاسی

نمایندگی کانن
خرید دوربین دست دوم