داستان اختراع دوربین

آیا شما هم از آن دسته افرادی هستید که دوست دارید از شما عکس گرفته شود؟ و یا شاید یکی از کسانی هستید که دوست دارید هر لحظه را ثبت کنید تا آن را برای همیشه داشته باشید؟ صرف نظر از اینکه متعلق به کدام دسته هستید، آن چیزی که همه ما قدرش را می دانیم، وسیله ای است که به ما کمک می کند زمان را در قالب تصاویر متوقف کنیم! بله دوربین. دوربین بدون شک یکی از ارزشمند ترین اموال خیلی ازانسان ها و قطعا یکی از محبوب ترین اختراعات است. پروفایل های فیس بوک و دیگر شبکه های اجتماعی ما بدون عکس هایی از خود ، خانواده و دوستان مان ، انگار که یک چیزی کم دارد. شبکه های اجتماعی ، بدون عکس ، ناقص و عاری از زندگی به نظر می رسند. دوربین ها به ما این توانایی را می دهند که در دنیای اینترنت نام ها را با چهره ها همراه کنیم.
شروع زندگی دوربین های امروزی با دوربین های تاریک خانه ای بوده است ، دستگاهی که با استفاده از لنز یا سوراخ سوزنی ، تصاویر را به صورت وارونه بر روی سطوح قابل مشاهده نشان می داد و توسط یونانیان باستان و چینی ها استفاده می شد. در سال 1544، یک ریاضیدان به نام راینرز جما فریسیوس (Reiners Gemma Frisius) ، از این دوربین برای مشاهده خورشید گرفتگی استفاده کرد، سپس چهارده سال بعد یعنی در سال 1558، جیووانی باتیستا دلا پورتا (Giovanni Batista della Porta) این دوربین را به عنوان یک کمک وسیله برای طراحی معرفی کرد.
شاید تعجب کنید اگر بدانید زمانی هیچ روشی برای حفظ تصاویر تولید شده توسط این دوربین وجود نداشت. تنها کاری که می شد برای حفظ این تصاویر انجام داد این بود که آنها با دست ترسیم کرد. طرح تحول دوربین هایی که به اندازه یک اتاق بود، به دوربین های قابل حمل در سال 1685 توسط یوهان ذان (Johann Zahn) ارائه شد.
اولین دوربین توسط الکساندر ولکات (Alexander Wolcott) اختراع شد. طرح دوربین او در 8 می 1840 به ثبت رسید. با اختراع الکساندر ولکات این امکان میسر شد که تصاویری را به ثبت رساند که در طول زمان از بین نمی رفت.
با این حال، اولین عکس ها با اختراع الکساندر ولکات گرفته نشده اند. این جوزف نیسفور نیپس (oseph Nicéphore Niépce) بود که از یک جعبه چوبی کشویی برای عکس گرفتن استفاده کرد.
نیسفور نیپس یک دوربین کوچک را درست کرد که در آن از کاغذ کلرید نقره اندود استفاده شده که در معرض نور تیره می شد و از این رو این روش دائمی برای حفظ عکس نبود. برای بهبود بیشتر مکانیزم ، او از دوربین جعبه چوبی که توسط چارلز و وینسنت شوالیه (Charles and Vincent Chevalier) در سال 1826 درست شده بود استفاده کرد.
و این کار از اشتیاق نیسفور برای ارائه یک دستگاه بهتر به دنیای عکاسی کم نکرد. ده سال بعد در سال 1836 همراه با لوئی داگر (Louis Daguerre)، مکانیزم عکاسی عملی که به عنوان داگرئوتایپ شناخته شده است را ایجاد کرد. لوئی یک صفحه مسی را نقره اندود کرد و سپس آن را در معرض بخار ید قرار دارد تا حساسیت آن به نور بیشتر شود. به این ترتیب تصویر با استفاده از محلول نمک و بخار جیوه شکل می گرفت. هنری فاکس تالبوت (Henry Fox Talbot)، نامی دیگر در تاریخ دوربین، در سال 1840 در تلاش برای بهبود این فرآیند، کالوتایپ را ارائه کرد.

در سال 1855، دزیره وان مونکهون (Désiré van Monckhoven) صفحات خشک کلودین (آمیزه ی پیروکسیلین، الکل و اتر) را در دسترس قرار داد. به محض ابداع صفحات خشک ژلاتینی، ریچارد مادوکس (Richard Leach Maddox) کیفیت و سرعت صفحات مرطوب را وارد رقابت کرد. این رقابت سالم در درست کردن دستگاه های بهتر، باعث شد دوربین های خیلی کوچکی که در دست جا می شدند پا به عرصه حیات بگذارند. در آن برهه از زمان طرح هایی روی کار آمد که انتخاب ها را گسترش داد. همچنین زمان نوردهی کمتر، امکان گرفتن عکس های طبیعی را فراهم ساخت.
ابداع تحولی فیلمهای عکاسی ، بهبود قابل توجه ای در عکاسی به وجود آورد. جورج ایستمن (George Eastman) در سال 1885، فیلم های کاغذی را معرفی کرد و خیلی زود در سال 1889 به سلولوید (celluloid) روی آورد. کداک، همانطور که احتمالا خیلی ها به یاد دارند، ره آورد این نجیب زاده بود. دوربین در سال 1888 به بازار آمد. این دوربین فلاش نداشت و با فوکوس و سرعت شاتر ثابت، اما قیمتی پایین، مناسب مصرف کنندگان قشر متوسط بود. با این دوربین، با نوار فیلمی که از قبل داخل آن قرار داده می شد و امکان تعویض آن هم وجود داشت، می شد 100 عکس گرفت.
در سال 1990، ایستمن با معرفی یک دوربین  عکاسی جعبه ای ارزان و ساده به نام براونی (Brownie)، عکاسی را وارد مرحله جدید کرد. این دوربین به اندازه ای محبوب بود که تا سال 1960 بازار را به تصرف خود درآورده بود. با وجود گزینه های کم هزینه ترعکاسی که ایستمن ارائه کرد، کیفیت چاپ دوربین های صفحه ای بهتر بود و از این رو حتی در قرن 20 هم همچنان محبوب بودند. اسکار بارناک (Oskar Barnack) در سال 1913، فیلم سینمایی 35 میلی متر را برای عکاسی امتحان کرد تا کیفیت عکاسی را توسعه دهد. این طرح، و توسط لایتز (Leitz) به بازار عرضه شد، که آن را و در سال 1925 تولید کرد و لایکا (Leica) نامید.
کداک یک بار دیگر با رتینا وان (Retina I) با معرفی کارتریج 135، پا به بازار گذاشت. حتی با وجود اینکه این دوربین نسبتا ارزان بود، باز هم دوربین های فیلم رول انتخاب محبوب تری در میان مردم بود. در کمال تعجب مردم در سال های 1936 و 1939 به به ترتیب به آرگوس A (Argus A) و سپس آرگوس C3 (Argus C3) روی آوردند. همچنین در سال 1936، ژاپنی ها نیز شروع به تصرف بازار با معرفی کانن 35 میلی متری(Canon 35 m) کردند.
در سال 1952 اولین دوربین SLR ژاپنی با فیلم 35 میلی متری، با نام  آساهی فلکس (Asahiflex) محصول شرکت آساهی اپتیکال (Asahi Optical) معرفی شد. سپس بازار به قبضه شرکت های دوربین ژاپنی دیگر درآمد، مثل نیکون، یاشیکا، کنون. با ورود نیکون F به بازار، این شرکت موقعیت خود به عنوان ارائه کننده تجهیزات با کیفیت حرفه ای محکم کرد.
در میان این توسعه هایی که در دنیای دوربین ها شکل می گرفت، مردم شاهد نوع جدیدی از دوربین بودند که وارد بازار شد، مدل پلاروید 95 در سال 1948. که به عنوان دوربین تصویر فوری شناخته شده بود. این دوربین جالب و عجیب که توسط ادوین لند (Edwin Land) اختراع شده بود با استفاده از فرایند های شیمیایی در عرض 60 ثانیه، از نگاتیو، یک تصویر چاپی ظاهر می کرد.
جهان دوربین ها قدم به قدم به سوی بهبود تجربه عکاسی پیش می رفت. در سال 1960، Mec 16 SB آلمانی ، فن آوری دیگری را با قرار دادن نور سنج پشت لنز برای اندازه گیری بهتر نشان داد. دوربین های دیجیتال هم معرفی شدند که عکس ها را به جای فیلم ، بر روی کارت های حافظه حفظ می کرد.
و در اواخر 1980، نیاز به معرفی تجاری دوربین های دیجیتال موفق به وجود آمد و دوربین هایی مانند فوجی DS-1P، فوجی DS-X، دی کم (Dycam)، کداک DCS-100 وارد بازار شدند. با گذشت سالها، فرمت های مختلف مانند JPEG، MPEG محبوب شدند. ضبط ویدئو نیز تبدیل به جزئی از الزامات دوربین درآمد تا با تقاضای رو به رشد مطابقت کند. و اکنون این دوربین ها را همراه با سیستم GPS داخلی و گزینه برچسب گذاری جغرافیایی فوری در موبایل های خود نیز داریم.

خرید دوربین عکاسی

نمایندگی کانن
خرید دوربین دست دوم