کلمه فتوگرافی در زبان انگلیسی یعنی «نگاشتن با نور». نور مناسب می تواند به عکس ما جان ببخشد و بالعکس؛ با این وجود، نور مستقیم سایه روشن های تند و ناخوشایندی در عکس ایجاد می کند. برای گرفتن عکس، نور غیرمستقیم بهترین است و رنگ ها را نیز زنده تر می کند.روزهایی که ابر نازکی تندی نور خورشید را در آسمان می گیرد، صبح های زود و عصرها بهترین اوقات برای عکاسی هستند. یادمان باشد که نور باید بر سوژه عکس ما بتابد و نه بر دوربین.
انتخاب موضوع یا سوژه جالب قدم اول است. پیش از گرفتن عکس از خود بپرسیم چه چیزی ما را به موضوع مورد نظرمان جلب کرده و سعی کنیم آن را به روشنی در عکسی که می گیریم نشان دهیم.همچنین، به یک عکس اکتفا نکرده، زوایای متفاوتی را برای نشان دادن موضوع مورد نظرمان تجربه کنیم. این کار به ما فرصت بهتری برای انتخاب بهترین عکس خواهد داد.
همه دوربین ها قابلیت زوم کردن (طویل تر شدن عدسی دوربین) را ندارند و این کار، حتی وقتی امکانش باشد، از عمق میدان عکس می کاهد و بخش کوچکتری از آن واضح به نظر می آید.برای حذف آنچه حضورش در عکس لازم نیست، بهترین راه نزدیک شدن به موضوع است. این کار از شلوغی عکس کم کرده تاکید بیشتری بر آنچه مورد نظر عکاس است می گذارد.پیش از فشردن دکمه دوربین، چند قدم به موضوع عکس نزدیک شوید و دوباره از دریچه دوربین به آن نگاه کنید. اگر آنچه مورد نظر شماست بخش عمده عکس را پر نکرده، باز هم جلوتر باید رفت.
این انتخاب که چه چیزهایی را در عکس جا دهیم و چه چیزهایی را حذف کنیم یکی از مهم ترین عوامل در موفقیت عکس ماست. پنجره مستطیل شکل دوربین که از آن به جهان نگاه می کنیم کادر عکس ما را تشکیل می دهد. پیش از گرفتن عکس، با نگاهی به آنچه در این کادر قرار گرفته، می توانیم آنچه را برای بیان عکس لازم است حفظ و آنچه را اضافی است حذف کنیم.حرکت دادن دوربین، تغییر فاصله ما با سوژه عکس و تغییر جای سوژه در صورت امکان، محتوای این کادر را تغییر می دهد.
زمینه شلوغ پشت عکس را در زبان عکاسی می شود به هیاهویی تشبیه کرد که مانع رسیدن صدای ما به گوش مخاطب می شود. تغییر جای دوربین می تواند این پس زمینه را تغییر دهد. آرام بودن این پس زمینه به بیننده فرصت می دهد با تمرکز بیشتری به موضوع عکس نگاه کند.
آنچه از پنجره دوربین می بینیم عکس نهایی ما را تشکیل می دهد. آیا اجزای عکس ما با دقت کنار هم چیده شده اند؟
کمپوزیسیون یا هم چینی در عکس را می توانیم به دستور زبان تشبیه کنیم. اگر کلمات ما با نظم در کنار هم قرار بگیرند، بیان ما روشن و مفهوم خواهد بود.رابطه بین اجزای عکس، کمپوزیسیون عکس را می سازد. این رابطه باید چنان باشد که منظور ما را از گرفتن عکس به روشنی بیان کند.
مرکز عکس همیشه بهترین محل برای قرار دادن موضوع نیست. با حرکت دادن دوربین می توانیم بهترین کمپوزیسیون را کشف کنیم.
آنچه در یک عکس واضح یا فوکوس باشد نگاه بیننده را به خود می کشد. عکاس با واضح نشان دادن عناصر عکس به بیننده می گوید «اینجا را نگاه کنید».
در بیشتر دوربین های عکاسی دیجیتال که همه چیز اتوماتیک انجام می شود، نقطه وضوح در مرکز تصویر قرار گرفته و اگر موضوع مورد نظر شما در گوشه عکس قرار بگیرد از وضوع کمتری برخوردار خواهد بود.برای حل این مشکل، می توانید:
▪ با قرار دادن سوژه در وسط کادر، دکمه گرفتن عکس را تا نیمه فشار دهید و نگه دارید.
▪ با این عمل سوژه شما واضح شده می توانید آن را هر کجای کادر که بخواهید قرار دهید.
▪ حالا دکمه را که در نیمه راه نگه داشته اید تا انتها فشار داده عکس را بگیرید.
این قاعده شامل همه عکس ها نمی شود. گاهی مبهم بودن به بیان موضوع عکس کمک می کند.
آنچه در عکس ما به وضوح دیده می شود عمق عکس را تشکیل می دهد. این عمق به ما امکان می دهد تا بخش هایی از جهان اطرافمان را، که از سه بعدبرخوردار است، در یک عکس، که تنها دو بعد دارد، نشان دهیم.نور از عوا مل اصلی ایجاد عمق در عکس است. در نور زیاد، دریچه ورودی دوربین مانند چشم گربه در روز تنگ می شود.
این شرایط وضوح بیشتری در عکس ایجاد می کند.چیدن اجزای عکس به صورتی که بعضی نزدیک تر به دوربین و بعضی دورتر باشند نیز به عکس ما عمق بیشتری می دهد. عدسی های بلند (زوم) از عمق عکس می کاهند و عدسی های کوتاه با میدان دید وسیع تر (واید انگل) به آن می افزایند.از کارتیه برسون، یکی از بهترین عکاسان جهان، نقل شده که گفته است «عکاسی یعنی طوری به جهان نگاه کنیم که گویی اولین بار است آن را می بینیم.»
در عکس برداری از نوزدان می توان از فلش استفاده کرد. با این حال اگر فلش مستقیم، تنها منبع نور باشد، که معمولا در فضای داخلی خانه اینطور است، باز هم می توان عکس های خوبی گرفت اما دیگر خبری از افتادن نورهای زیبا بر روی صورت نیست. نور مستقیم فلش دوربین اغلب باعث می شود چهره رنگ پریده، و چشم ها قرمز به نظر برسد. که مطمئنا جلوه خوبی از شخص نشان نمی دهد. توصیه من این است که اگر می توانید، صبر کنید تا از منزل خارج شوید و از نور طبیعی استفاده کنید، و یا فلش را خاموش کنید و از نوری که از پنجره می تابد استفاده کنید. یا اینکه اگر می توانید، فلش را طوری جا به جا کنید تا نور بر روی دیواری که نزدیک است بیافتد.
به جایی بروید که سایه است
یک روز تابستانی دوست داشتنی است و خورشید دارد می درخشد. اما بهترین مکان برای عکس پرتره زیر نور مستقیم آفتاب نیست. نور زیاد باعث می شود زیر چشم و روی کل صورت سایه بیافتد، و کودکان نیز ممکن است در مقابل نور زیاد چشم های خود را چپ کنید. بهتر است آنها را برای بازی به یک نقطه سایه دار ببرید. بهترین مکان، زیر سقف یا درخت و یا مکان های مشابهی است که نور از بالا می تابد و در نتیجه باعث می شود روی چشم ها سایه نیافتد. در صورتی که هیچ جا سایه وجود نداشت، سعی کنید در مقابل نور خورشید عکس برداری کنید. در این صورت یک پس زمینه نورانی عالی خواهید داشت، اما باید مراقب میزان نوردهی باشید - شما باید میزان نور دهی را بیشتر از میزانی که دوربین نشان می دهد افزایش دهید، تا از ایجاد سایه های سیاه جلوگیری کنید.
خرید دوربین عکاسی
لنزهای ماکرو
اگر در مورد عکس برداری ماکرو جدی هستید، بهترین کار این است که یک لنز ماکرو اختصاص تهیه کنید. البته این راه، گران ترین گزینه است. این لنزها با فاصله های کانونی مختلف، به طور کلی از 50mm تا 200mm، در دسترس هستند. لنزهای ماکرو به طور اختصاصی برای این نوع عکاسی ساخته شده اند، و بلند بودن این لنز باعث می شود بتوانید از نمای نزدیک فوکوس کنید.
به عنوان یک قاعده کلی، هرچه فاصله کانونی لنز بیشتر باشد، فاصلۀ بیشتری بین شما و سوژه فراهم می شود. برای مثال اگر بخواهید از جزئیات یک پروانه عکس برداری کنید، با لنز 50mm باید خیلی به سوژه نزدیک شوید. اما برای کلوزآپ از یک گل، لنز 50mm کاملا منساب است. لنز های ماکرو با درجه کیفیت و قمیت های متفاوت موجود است، اما نباید انتظار داشته باشید که یک لنز ماکرو مناسب و معقول، کمتر از 200 دلار قیمت داشته باشد.
حلقه های معکوس
حلقه های معکوس دقیقا اینجا به کار می آیند. این حلقه ها به سادگی به شما امکان می دهند عملکرد لنز های موجود بر روی بدنه دوربین خود را معکوس کنید. لنزی که به درستی بر روی دوربین نصب شده باشد، اندازه سوژه را تا اندازه ای کوچک می کند که توسط حسگر دوربین ثبت شود. با معکوس کردن لنز، عملکرد آن را برعکس می ود، و لنز شبیه به یک میکروسکوپ عمل می کند.
نکته مهمی که باید مد نظر داشته باشید این است که از آنجایی که دیگر پین های الکترونیکی در یک ردیف نیستند، شما هر گونه ویژگی خودکار و یا الکترونیکی مانند کنترل دیافراگم یا فوکوس خودکار را از دست می دهید. در مقابل، خیلی خیلی به سوژه نزدیک شده و می توانید از عمق آن عکس برداری کنید؛ بیشتر حلقه های معکوس را می توانید با 10 دلار یا کمتر تهیه کنید.